Με απόλυτη επιτυχία τελέστηκε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αναβάσεων το 2016, θεσμός που εξελίχθηκε ως ο δημοφιλέστερος του ελληνικού motorsport τη χρονιά που πέρασε και όχι μόνο, όσον αφορά τον αριθμό των θεατών που τον παρακολούθησαν, τον αριθμό των οδηγών που συμμετείχαν, αλλά και την γενικότερη απήχηση στους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Χιλιάδες οι θεατές με κορυφαία γεγονότα αυτά της Ριτσώνας, της Πορταριάς και της Πιτίτσας, τριψήφιο νούμερο αγωνιζομένων (ή σχεδόν) στην Ελλάδα της κρίσης, σε περισσότερους από τους μισούς αγώνες και πάρα πολλοί αγωνιζόμενοι που ακολούθησαν την πλειοψηφία των Αναβάσεων! Αδικημένοι, όπως πάντα, οι μακρινοί και ακριβοί αγώνες όπως της Καστανιάς και του Ομαλού. Αγώνες οι οποίοι είναι αναγκαίοι, αν θέλουμε να μιλάμε για Πανελλήνιο Πρωτάθλημα που καλύπτει γεωγραφικά όλες –σχεδόν- τις περιφέρειες και θα πρέπει να τύχουν της ανάλογης στήριξης από την Ομοσπονδία, ώστε να επιτυγχάνεται η αποκέντρωση και η τόνωση της περιφέρειας και στο motorsport.
Ποια κατηγορία να ξεχωρίσεις στο Πρωτάθλημα του 2016; Την κορυφαία σε επιδόσεις formula saloon με τα «παντοδύναμα» αγωνιστικά, την άκρως ανταγωνιστική και προσιτή στους «μη έχοντες» κατηγορία Ν, αυτή των ιστορικών με τις «κούκλες» του παρελθόντος; Η κάθε μια έδωσε το δικό της χρώμα στο θεσμό, ενώ στις περισσότερες ο ανταγωνισμός κράτησε ψηλά το ενδιαφέρον των εμπλεκομένων μέχρι λίγο πριν τον επίλογο.
Ξεκινώντας από την ομάδα Α, τα σκήπτρα του 2016 άλλαξαν χέρια μετά από πολλά χρόνια σερί επιτυχιών του Μιχάλη Ευθυμίου. Ο Παναγιώτης Λιώρης στέφθηκε πρωταθλητής καταφέρνοντας να σημειώσει το απόλυτο των βαθμών! Η χρονιά για τον πρωταθλητή δεν ξεκίνησε όπως θα ήθελε, όταν οι εγκαταλείψεις στους δύο πρώτους αγώνες έφερε τον μεγάλο του αντίπαλο σε θέση ισχύος.
Ο Λιώρης δεν κατέθεσε τα όπλα και κέρδισε τον Ευθυμίου στις τέσσερις επόμενες αναβάσεις, με τον πολυπρωταθλητή να έχει τις δικές του ατυχίες. Η απουσία του Μιχάλη Ευθυμίου από τους δύο τελευταίους γύρους του θεσμού, έδωσε πρόωρα τον τίτλο στον Λιώρη που έκλεισε τη χρονιά με τον καλύτερο τρόπο κερδίζοντας και στον επίλογο.
Ο συναγωνισμός δεν ήταν αντίστοιχος στην ομάδα Α έως 2 λίτρα. Εκεί ο Σπύρος Βοργιάς ήταν αχτύπητος και δεν άφησε περιθώριο σε κανέναν να τον απειλήσει από τον πρώτο κιόλας αγώνα. Ο Βοργιάς κατέκτησε φυσιολογικά και το κύπελλο της Α/6, με τους Βαγγέλη Τσιούρη και Κώστα Παπαχρήστο που θα μπορούσαν να του σταθούν εμπόδιο να μην ακολουθούν πλήρες πρόγραμμα, και τον κυπελλούχο της Α/5 Βασίλη Μπάτζανο να παίρνει «προαγωγή» όταν ο τίτλος είχε ήδη κριθεί…
Έντονος ήταν ο συναγωνισμός στην κλάση Α/7 όπου το κύπελλο κρίθηκε στην τελευταία ανάβαση. Τιτλούχος ο Νίκος Τσέρτος με δύο νίκες σε Διόνυσο και Κύμη και συνεπείς τερματισμούς στους υπόλοιπους αγώνες του πρωταθλήματος που συμμετείχε.
Ο Γιώργος Αναδιώτης που έφυγε με τους βαθμούς της νίκης στη Ριτσώνα το πάλεψε μέχρι το τέλος, ενώ το δικό τους στίγμα στο πρωτάθλημα άφησαν οι Αλέξανδρος Τσιόγκας και Χρήστος Μάντεσης με τις νίκες τους σε Αχλαδόκαμπο, Ομαλό και Πορταριά ο πρώτος, και Πιτίτσα ο δεύτερος. Αξιόλογες ήταν και οι συμμετοχές των Σταύρου Χατούπη και Ηλία Γιαννόπουλου που συμμετείχαν στην πλειοψηφία των Αναβάσεων του πρωταθλήματος.
Επεισοδιακή ήταν η εξέλιξη στη μάχη της ομάδας Ν. Δύο ήταν οι μονομάχοι και μάλιστα πολύ δυνατοί! Οι Γιώργος Αργυρίου και Κώστας Κάκος διασταύρωσαν τα ξίφη τους με τον πρώτο να επικρατεί τρεις φορές στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις και τον δεύτερο δύο. Ο Γιώργος Αργυρίου ήταν αυτός που συγκέντρωσε τελικά τους περισσότερους βαθμούς και κατέκτησε τον τίτλο, με τα γεγονότα της Καστανιάς να αμαυρώνουν τις ωραίες μονομαχίες «εντός γηπέδου».
Στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος κρίθηκε το πρωτάθλημα στην ομάδα Ν έως 2 λίτρα. Με ντεμαράζ στις τελευταίες αναβάσεις ο Γιάννης Φωτεινέλης «έκλεψε» τον τίτλο από τους «φοβερούς» 1600αρηδες που έδιναν τη δική τους μάχη όλη τη χρονιά!
Τα «φώτα» στη Ν/2 λοιπόν, με τις νίκες να κρίνονται στα δέκατα του δευτερολέπτου και τους διεκδικητές του τίτλου να εναλλάσσονται στη βαθμολογία πολλές φορές. Ο Δημήτρης Πολατσίδης ήταν αυτός που ξεκίνησε πιο δυνατά από όλους με νίκη στη Ριτσώνα και δεύτερη θέση στο Διόνυσο. Δυστυχώς δεν κατάφερε να συμμετάσχει στους επόμενους αγώνες δίνοντας τη σκυτάλη στο Δημήτρη Μπρίλλη που με τις νίκες του σε Διόνυσο και Κύμη μπήκε δυνατά στο παιχνίδι του τίτλου! Κυριότερος του αντίπαλος φαινόταν ότι θα είναι ο Σάκης Γιαννούλης με συνεπείς τερματισμούς στο βάθρο στους πρώτους γύρους του θεσμού, αλλά και ο νεαρός Νίκος Κομνός που με τη νίκη του στον Αχλαδόκαμπο έκανε αισθητή την παρουσία του στο κυνήγι του τίτλου!
Κομνός και Γιαννούλης πήγαν στον Ομαλό με τις ίδιες πρακτικά ελπίδες, με την εγκατάλειψη του Γιαννούλη να δίνει προβάδισμα τίτλου στον Κομνό. Ο νεαρός πρωταθλητής αγχώθηκε στο τέλος, υποπέπτοντας σε λάθη στην Πορταριά, όπως λάθος έκανε και ο Μπρίλλης που έπαιξε τα ρέστα του στο Πήλιο. Λάθη που δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ο Γιαννούλης μένοντας εκτός βάθρου, με αποτέλεσμα να πάει με περιορισμένες ελπίδες στον επίλογο στην Πιτίτσα, στην οποία ο Νίκος Κομνός τερματίζοντας στην τέταρτη θέση κατέκτησε τον τίτλο! Εκτός των προαναφερομένων, οι Δήμος Παναγουλόπουλος και Αποστόλης Κούσης ξεχώρισαν στην κλάση κατακτώντας μάλιστα και από μία νίκη.
Στην ομάδα Ε ο Γιώργος Κεχαγιάς δεν συνάντησε τον ανταγωνισμό που θα περίμενε. Με 6 νίκες στους ισάριθμους αγώνες που εκκίνησε πήρε εύκολα τον τίτλο. Ο Διονύσης Τροβάς που ήταν δεύτερεος στις δύο πρώτες αναβάσεις δεν ακολούθησε πλήρες πρωτάθλημα και δεν κατάφερε να διεκδικήσει τα πρωτεία.
Αντίστοιχη ήταν η κατάσταση και στην Ε έως 2 λίτρα με απόλυτο κυρίαρχο τον Παντελή Βασιλειάδη. Ο Βασιλειάδης πήρε τρία 25αρια και δεν απειλήθηκε από κανέναν στη μάχη του πρωταθλήματος.
Ο Θανάσης Κουρνιάτης παρηγορήθηκε με την κατάκτηση του κυπέλλου της Ε/11 δυστυχώς χωρίς ανταγωνισμό.
Η υπόθεση τίτλος στη formula saloon παρέμεινε ανοικτή μέχρι το τέλος, λόγω των ατυχιών του μεγάλου πρωταγωνιστή Μάριου Ηλιόπουλου κυρίως, και όχι λόγω απευθείας αντιπαραθέσεων. Ο Ηλιόπουλος χρειάστηκε μόνο τέσσερις νίκες για να κατακτήσει τον τίτλο, με τον Αντώνη Σταφυλοπάτη που ήταν στη μάχη λόγω των συνεπών τερματισμών του στις πρώτες θέσεις της κατηγορίας σε όλους τους αγώνες, να αρκείται στο κύπελλο της FST2. O Κώστας Λαζαρίδης που έπαιξε σε διπλό ταμπλώ συμμετέχοντας τόσο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, όσο και στο Κύπελλο Βορείου Ελλάδος πήρε το Κύπελλο στην FST ανεβαίνοντας τρεις φορές στο βάθρο.
Η κατάκτηση του Κυπέλλου της FST2 δεν ήταν εύκολη υπόθεση για τον Σταφυλοπάτη αφού βρήκε άξιο αντίπαλο στο πρόσωπο του Ντίνου Ζυγογιάννη. Ο Σταφυλοπάτης ήταν ταχύτερος σε Ριτσώνα και Διόνυσο, ο Ζυγογιάννης απάντησε με νίκες σε Κύμη και Αχλαδόκαμπο, όμως ο τελικός Κυπελλούχος είπε την τελευταία του λέξη σε Ομαλό και Πορταριά, όπου ο βασικός του αντίπαλος δεν κατάφερε να τερματίσει.
Στα ατμοσφαιρικά της saloon το κύπελλο σήκωσε ο Αχιλλέας Μποχώρης μαζεύοντας βαθμούς από όλους τους αγώνες που συμμετείχε. Στα ιστορικά τέλος, ο Γιώργος Κατσαρός ήταν για ακόμα μια φορά ο πρωταθλητής!
Το πρωτάθλημα του 2017 ήδη ξεκίνησε και τα πρώτα δείγματα είναι ακόμη πιο αισιόδοξα από αυτά της περασμένης χρονιάς. Τα πράγματα αγρίεψαν στη formula saloon, νέοι ανταγωνιστές προστέθηκαν στην ομάδα Α, ενώ αυξήθηκε ο ανταγωνισμός στην Ε, όπως και στα 2 λίτρα της Α και της Ν! Η συνέχεια προβλέπεται ενδιαφέρουσα, με περισσότερες συμμετοχές, πολύ κόσμο και μεγαλύτερο ανταγωνισμό!
