Πέρασαν 5 χρόνια από την τελευταία φορά που απολαύσαμε τον Πάνο Χατζητσοπάνη στις ειδικές διαδρομές ενός αγώνα Ράλλυ. Ήταν το 2012 όταν με συνοδηγό τον Νίκο Πετρόπουλο έκαναν μια guest εμφάνιση για διασκέδαση στον παράλληλο αγώνα με το Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις καταφέρνοντας να σημειώσουν τον ταχύτερο χρόνο μέσα στις ειδικές διαδρομές. Μετά από 5 χρόνια, ο 3 φορές πρωταθλητής Ελλάδας ξανασμίγει με τον έμπειρο συνοδηγό του, φοράει και πάλι αγωνιστικά γάντια και κράνος για να συμμετάσχει στον αγαπημένο του Μπράλο!
Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των Ελληνικών Αγώνων που άφησε τη δική του σφραγίδα στο χώρο με τη θεαματική και ουσιαστική του οδήγηση και έγραψε το όνομα του δίπλα σε αυτά των πρωταθλητών–θρύλων των Ελληνικών Ράλλυ όπως ο Γιώργος Μοσχούς, ο Σιρόκο, ο “Jigger”, o Άρης Βωβός, ο Λεωνίδας Κύρκος… Πρωταθλητής Ελλάδας ο Λαμιώτης οδηγός και μάλιστα 3 φορές, σε απαιτητικά μικτά πρωταθλήματα που περιλάμβαναν ειδικές τόσο σε άσφαλτο, όσο και σε χώμα. Ποιο από όλα να ξεχωρίσει κανείς; Συνήθως λένε ότι το πρώτο είναι το πιο γλυκό… Κι αυτή είναι μάλλον η αλήθεια αφού ο τίτλος του 2004 ήταν ο πιο επιβλητικός από όλους, κερδίζοντας μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις στα ίσα τον Άρη Βωβό! Παλληκαρήσιος ήταν και αυτός του 2005, με τα ονόματα των αντιπάλων όπως του Λεωνίδα Κύρκου και του Σωκράτη Τσολακίδη να του δίνουν μεγαλύτερη αξία, ενώ δυσκολότερος από ότι ίσως θα περίμενε ήταν αυτός του 2008, στην τελευταία του χρονιά πλήρους εμπλοκής στους αγώνες, με κυριότερο αντίπαλο τον Κώστα Πίτσο.
Λένε συνήθως ότι το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. Και στην περίπτωση του Πάνου Χατζητσοπάνη επιβεβαιώνεται ο κανόνας. Είχε να μοιάσει ο Λαμιώτης οδηγός, αφού ο πατέρας του Σωτήρης συμμετείχε για πολλά χρόνια στις ειδικές διαδρομές, λαμβάνοντας μέρος σε 18 Ράλλυ Ακρόπολις (!!!) και διδάσκοντας στον νεαρό τότε γιο του τα μυστικά των Ράλλυ. Μάλιστα ο μαθητής στη συγκεκριμένη περίπτωση ξεπέρασε κατά πολύ τον δάσκαλο, με πατέρα και γιο να συμμετέχουν για αρκετά χρόνια αντίπαλοι στα βουνά!
Αν και τα γονίδια υπήρχαν, ίσως ο Χατζητσοπάνης να μην είχε καταφέρει τίποτα από όλα αυτά στην καριέρα του αν δεν λάμβανε μέρος στο troffeo Cinquecento της FIAT! Στα 22 του ρίχτηκε στη μάχη με διψήφιο αριθμό έμπειρων αντιπάλων, όλοι τους με ίδια 500αράκια. Εκεί σημείωσε και την πρώτη του νίκη σε πάτρια εδάφη, που του έδωσε το εισιτήριο να διαγωνιστεί σε έναν αγώνα στην Ισπανία στον οποίο συμμετείχαν 50 Cinquecento από όλη την Ευρώπη! Εκεί έδειξε μέρος του πλούσιου ταλέντου του καταφέρνοντας να τερματίσει στη δεύτερη θέση μεταξύ των Ελλήνων και να χάσει στις λεπτομέρειες τη νίκη και το εισιτήριο για τη συμμετοχή στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο! Ότι δεν κατάφερε ο Πάνος στην πρώτη του χρονιά στους αγώνες, το κατάφερε την επομένη, κερδίζοντας το ενιαίο της FIAT σημειώνοντας 3 νίκες!
Οι άνθρωποι της FIAT AUTO HELLAS πίστεψαν στο ταλέντο του, δίνοντας του την ευκαιρία να συμμετάσχει το 1997 σε 3 αγώνες του Ευρωπαϊκού troffeo Cinquecento παράλληλα με τον Ελληνικό θεσμό. Η δεύτερη θέση στο Rally Vinho da Madeira έδειξε ότι οι δυνατότητες υπήρχαν, οι ατυχίες όμως στα Ράλλυ Γερμανίας και Χαλκιδικής δεν επέτρεψαν τη διεθνή διάκριση. Η κατάκτηση του Ελληνικού εσωτερικού πρωταθλήματος της FIAT την ίδια χρονιά, τον έφερε το 1998 στο Ράλλυ του Μόντε Κάρλο στο οποίο κατάφερε να φτάσει μέχρι και την πρώτη θέση ανάμεσα στα πολλά Cinquecento που συμμετείχαν στον αγώνα, μέχρι μια μικροέξοδος να τον θέσει εκτός μάχης.
Ο Χατζητσοπάνης συνέχισε με τη FIAT μέχρι το 2000, κατακτώντας με το Seicento Sporting τον Πανελλήνιο τίτλο στην κατηγορία F2 το 1999, ενώ σε μια κακή χρονιά με Fiat Punto Kit Car και πολλές εγκαταλείψεις το 2000, έλαμψε στο Ράλλυ Ακρόπολις σημειώνοντας καταπληκτικούς χρόνους!
Το 2001 μεταπήδησε στα μεγάλα κυβικά καταφέρνοντας να κατακτήσει το Κύπελλο Ασφάλτου συμμετέχοντας εναλλάξ με Ford Escort Cosworth ή Subaru Impreza και το 2002 πήρε τον τίτλο στο Κύπελλο Χώματος οδηγώντας στους περισσότερους αγώνες ένα Renault Megane Maxi! To 2003 οδηγώντας το Megane έχασε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ στον τελευταίο αγώνα από τον Σωκράτη Τσολακίδη, καταφέρνοντας να το κατακτήσει τις δύο επόμενες χρονιές με Mitsubishi Lancer Evo VIII. To 2006 και το 2007 με Subaru Impreza πλέον, έμεινε πίσω από τον «μεγάλο» Λεωνίδα Κύρκο, κατακτώντας το τελευταίο του πρωτάθλημα το 2008 με το Impreza.
Καριέρα που πολλοί θα ζήλευαν από τον 44χρονο πλέον Πάνο Χατζητσοπάνη που θα έχουμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε και πάλι live στην έδρα του, στον Μπράλο. Δεν τον πήραν πάντως τα χρόνια, κι αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πατέρας του συμμετείχε μέχρι τα τρίτα –ηντα, λες ότι δεν θα ήταν άσχημη μια επιστροφή που θα αναβάθμιζε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ή έστω, μια συμμετοχή σε Ακρόπολις που θα έθετε τον πήχυ ψηλά σε Έλληνες και ξένους αντιπάλους. Ποτέ δεν είναι αργά και με την προϋπόθεση ότι υπάρχει η διάθεση, μακάρι να υπάρξει και η οικονομική υποστήριξη που θα δώσει τη χαρά στους Έλληνες θεατές να απολαύσουν και πάλι περάσματα του Πάνου στα ιερά χώματα!
