Μεγαλωμένος σε οικογένεια αγωνιζόμενων, ο Κωνσταντίνος Χαλιβελάκης δεν μπορούσε παρά να εμπλακεί και αυτός με το χώρο των αγώνων. Προσφάτως έκλεισε τα 30 με το παλμαρέ του να είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Κέρδισε το 206 Junior Cup στην πρώτη του χρονιά εμπλοκής με το σπορ το 2005, ήταν ο ταχύτερος της κατηγορίας F2 στο Κύπελλο Ασφάλτου το 2010, αναδείχτηκε Πανελλήνιος Πρωταθλητής F2 και F3 το 2011, κατέκτησε το Κύπελλο Χώματος το 2013, σημειώνοντας πολλές πρωτιές σε ασφάλτινους και χωμάτινους αγώνες όλα αυτά τα χρόνια στην κατηγορία του αλλά και στη γενική κατάταξη. Λίγα μόλις 24ωρα πριν ριχτεί στη μάχη του Ράλλυ Ακρόπολις, ο Κωνσταντίνος Χαλιβελάκης εξομολογείται στο GRally.

• Το όνομα Χαλιβελάκης αναγράφεται στις συμμετοχές των Ελληνικών αγώνων για πάρα πολλά χρόνια. Πόσοι είναι τελικά οι Χαλιβελάκηδες που έχουν συμμετάσχει και τι σημαίνουν οι αγώνες αυτοκινήτου για την οικογένεια Χαλιβελάκη;

Για την οικογένεια Χαλιβελάκη οι αγώνες είναι τρόπος ζωής, είναι η καθημερινότητά μας. Τα ράλλυ κυλάνε στο αίμα μας. Μεγάλωσα στο περιβάλλον  των αγώνων, οπότε αναπόφευκτα ακολούθησα κι εγώ αυτό το δρόμο. Έχουν τρέξει πολλοί Χαλιβελάκηδες, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Αν τολμούσα να τους αριθμήσω, πιστεύω πως βγαίνουν πάνω από 10. Από αυτούς θέλω να ξεχωρίσω τον πατέρα μου Μανώλη RON Χαλιβελάκη που έτρεξε στους περισσότερους αγώνες και είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Την παράδοση της οικογένειας συνεχίζουμε εγώ με τον αδερφό μου Νικόλα που συμμετέχουμε ευκαιρίας δοθείσης σε ράλλυ μέχρι σήμερα. Να φανταστείς πως ακόμη και ο ανιψιός μου ξεκίνησε να ασχολείται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, καθώς πρόσφατα συμμετείχε στον πρώτο του αγώνα καρτ, στην ηλικία των 8. Μας αρέσει η εμπλοκή με τους αγώνες και θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

• Πως προέκυψε το RON που είναι το προσωνύμιο του πατέρα σου στους αγώνες και πλέον ο τίτλος της επιχείρησης σας;

Εκείνη την εποχή έτρεχε τόσο ο πατέρας μου, όσο και ο ξάδερφός του, έχοντας το ίδιο όνομα (Μανώλης Χαλιβελάκης), οπότε για να ξεχωρίζουν, τους δώσανε ψευδώνυμο. Ο Γιάννης Ψύχας βάφτισε «Καψάσκη» τον ξάδερφο του πατέρα μου και ο παλιός αγωνιζόμενος που δεν είναι πλέον εν ζωή, ο Ανδρέας Παπατριανταφύλλου, ονόμασε “Ron” τον πατέρα μου. Και τα δύο ψευδώνυμα προέκυψαν από προσωπικούς λόγους του καθενός. Έτσι, ο πατέρας μου έγινε γνωστός στους αγώνες ως Ron και για αυτό το λόγο το 1984 ίδρυσε την εταιρεία εμπορίας αυτοκινήτων Auto Ron. Δέκα χρόνια αργότερα, προέκυψε η εταιρεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων Ron-Χαλιβελάκης που υφίσταται μέχρι σήμερα στη Λυκόβρυση και στη Νέα Χαλκηδόνα.

• Πόσο σημαντική ήταν η εμπειρία που αποκόμισες από το Peugeot 206 Junior Cup για τη μετέπειτα πορεία σου στους αγώνες;

Εάν δεν υπήρχε το 206 Junior Cup, μπορεί να μην είχα ξεκινήσει την εμπλοκή μου στο χώρο των αγώνων. Η εμπειρία που αποκόμισα ήταν πολύ σημαντική, καθώς ξεκίνησα με σωστές βάσεις, έχοντας δίπλα μου τον Νίκο Μουζάκη, έναν έμπειρο συνοδηγό ο οποίος με τις συμβουλές του με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα. Εκείνη την περίοδο επιτρέπονταν μόνο 4 αναγνωριστικά περάσματα από τις ειδικές και ο Νίκος μου έμαθε να πηγαίνω στον αγώνα και να είμαι ανταγωνιστικός με όχι παραπάνω από 4 διελεύσεις από την ειδική. Αυτό με βοηθάει μέχρι σήμερα, καθώς πλέον δεν χρειάζεται να κάνω 20 περάσματα από τις διαδρομές, ώστε να κινηθώ σβέλτα. Μακάρι να υπήρχε και αυτή την περίοδο ένας θεσμός για τους νέους, οι οποίοι, κακά τα ψέματα, είναι λιγοστοί πλέον στο χώρο. Βέβαια, το άσχημο του Cup ήταν πως είχε προσελκύσει μόνο 5 πληρώματα, αλλά από την άλλη είχε έντονο συναγωνισμό, κάτι που με βοήθησε οδηγικά. Παράλληλα, το έπαθλο του θεσμού που περιελάμβανε τη συμμετοχή στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς με ένα Peugeot 206 Kit Car και την υποστήριξη της Lion Hellas, ήταν πρωτόγνωρο για ένα νέο οδηγό. Η εμπειρία της οδήγησης του 206 Kit Car, ενός απαιτητικού αυτοκινήτου, τόσο από άποψη γεωμετρίας, όσο και από άποψη ιπποδύναμης, ήταν αρκετά σημαντική, σε μια χρονιά που κανείς δεν είχε απαιτήσεις.  Μάλιστα, εκείνη την περίοδο, οι αγώνες είχαν μήκος 100 αγωνιστικών χιλιόμετρων, με το ΔΕΘ, το Παλάδιο και το ΕΛΠΑ να είναι διήμερα, οπότε ευχαριστιόσουν οδήγηση. Είχαμε κάνει σε μια χρονιά, 1000 περίπου αγωνιστικά χιλιόμετρα, χωρίς κόστος και χωρίς απαιτήσεις. Όλο το πακέτο των δύο ετών ήταν σημαντικό για μένα.

• Στην κατεύθυνση προσέλκυσης νέων αγωνιζόμενων, τι πιστεύεις πως θα μπορούσε να γίνει στη σημερινή εποχή;

Φοβάμαι πως εν έτη 2016 με τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες δεν μπορεί να γίνει κάτι. Δυστυχώς, όλοι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν χορηγοί στο σπορ. Εάν γίνει ενιαίο, εξαιτίας του κόστους, θα συμμετάσχουμε εμείς οι ίδιοι και δεν θα έρθουν νέοι αγωνιζόμενοι. Πριν λίγο καιρό, η προσπάθεια της ομοσπονδίας στο πρωτάθλημα ταχύτητας, απέτυχε. Θεωρώ πως η θέσπιση ενός ενιαίου χωρίς την εμπλοκή αντιπροσωπείας δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.

• Το 2011 στο Ράλλυ Παλάδιο είχες μια σοβαρή έξοδο και έκτοτε δεν έχεις τρέξει σε ασφάλτινο αγώνα. Κατά πόσον σε έχει επηρεάσει αυτή η στιγμή;

Μετά από την έξοδο, βλέπω διαφορετικά κάποια πράγματα. Δεν θυμάμαι πως έγινε το ατύχημα το 2010. Απλώς θυμάμαι ότι αφού έστριψα μια δεξιά στροφή, ξαφνικά μαζεύτηκε κόσμος γύρω μου και υπήρχαν συντρίμμια παντού. Έκτοτε, δεν έχω τρέξει, στην άσφαλτο. Το 206 S1600 με το οποίο είχα το ατύχημα ετοιμάζεται και πιστεύω πως μέχρι το τέλος της χρονιάς θα είναι έτοιμο. Όταν, λοιπόν, ξαναοδηγήσω το συγκεκριμένο αυτοκίνητο στην άσφαλτο, τότε θα μπορώ να περιγράψω κατά πόσο έχω επηρεαστεί από αυτή τη στιγμή. Βέβαια, θεωρώ πως πιο πολύ επηρεάστηκα στην καθημερινότητά μου, καθώς μετά το ατύχημα είχα ταλαιπωρηθεί για 6 μήνες, κάνοντας δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Παράλληλα, πλέον σκέφτεσαι λίγο παραπάνω αν θα περάσεις από μια στροφή με μια ταχύτητα πάνω, καθώς στην τελική αναλογίζεσαι πως στη χώρα μας δεν έχεις να αποδείξεις κάτι και οι αγώνες είναι μόνο για ευχαρίστηση, οπότε δεν αξίζει να ρισκάρεις.

• Πόσο σημαντική είναι για σένα η συμμετοχή σε ένα Ράλλυ Ακρόπολις;

Το 2009 συμμετείχα για πρώτη φορά στον αγώνα, από …σπόντα, καθώς είχα στη διάθεσή μου τα λάστιχα που αποτελούν το βασικό έξοδο ενός Ράλλυ Ακρόπολις. Θεωρώ πως με οποιοδήποτε αυτοκίνητο και αν αγωνιστείς, είναι απίστευτη εμπειρία για κάθε αγωνιζόμενο. Η αγάπη που σου δείχνει ο κόσμος είναι μεγάλη. Χαρακτηριστικά, θυμάμαι το 2009 στην εκκίνηση κάποιας ειδικής με είχανε προσεγγίσει ξένοι θεατές, ζητώντας μου να τους δώσω ένα αυτόγραφο, ένα συναίσθημα που δεν το νιώθεις σε έναν τοπικό αγώνα. Οπότε, σε ένα Ακρόπολις, καταλαβαίνεις τι θα πει ράλλυ από άποψης κόσμου. Καταλαβαίνεις, δηλαδή, ότι υπάρχει κόσμος που αγαπάει πολύ αυτό το σπορ και σε γεμίζει δύναμη ώστε να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό στη συνέχεια, στην ειδική, για να τους ανταμείψεις. Είναι τεράστια εμπειρία να οδηγείς 300 χιλιόμετρα ειδικών με ξεχωριστές απαιτήσεις. Στους ελληνικούς αγώνες, το παραμικρό λάθος πληρώνεται, κάτι που δεν συμβαίνει σε ένα ράλλυ Ακρόπολις, το οποίο απαιτεί διαφορετική στρατηγική. Το 2009, αν εξαιρέσεις τα τελευταία 10 χιλιόμετρα της τελευταίας ειδικής του Σαββάτου είχαμε κάνει όλον τον αγώνα και το είχαμε ευχαριστηθεί. Φέτος, είναι το δεύτερό μου «καθαρό» Ακρόπολις, καθώς το 2012 και το 2013 είχαμε συμμετάσχει μόνο στον αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος, εγκαταλείποντας την προσπάθεια.

• Σε αντίθεση με την πλειονότητα των ελληνικών πληρωμάτων, δήλωσες στον αγώνα του Ευρωπαϊκού. Ποιο ήταν το σκεπτικό αυτής της κίνησης;

Ο λόγος που επιλέξαμε να συμμετάσχουμε στον αγώνα του ERC και όχι σε αυτόν του ελληνικού πρωταθλήματος είναι γιατί πληρούσαμε όλες τις προδιαγραφές του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Οπότε, άξιζε να δηλώσουμε στο ERC, καθώς έχουμε καλύτερη θέση εκκίνησης, ανταγωνιζόμαστε με ίδιες συνθήκες τους ξένους, περισσότερος κόσμος παρακολουθεί την προσπάθεια μας και η συμμετοχή αποκτά  διαφορετική αίγλη.

• Ποια θεωρείς ως σημαντικότερη επιτυχία στην καριέρα σου μέχρι σήμερα;

Θεωρώ ως μεγαλύτερή μου επιτυχία μέχρι σήμερα την κατάκτηση της F2 στο πρωτάθλημα του 2011. Απλώς, εκείνη η χρονιά ήταν πολύ περίεργη, καθώς συνέβη και το ατύχημα. Επίσης, σημαντικό επίτευγμα για μένα είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου Χώματος το 2013, σε ένα θεσμό που είχαμε επικρατήσει σε 4 από τους 6 αγώνες που ξεκινήσαμε.

• Συμφωνείς στην ύπαρξη ενός μικτού πανελληνίου πρωταθλήματος;

Αν και μου αρέσει πιο πολύ η χωμάτινη επιφάνεια, θεωρώ πως ο πρωταθλητής πρέπει να είναι ένας και να είναι εξίσου καλός τόσο στην άσφαλτο, όσο και στο χώμα. Οπότε, συμφωνώ με την ύπαρξη του μικτού πρωταθλήματος. Από εκεί και πέρα, αν κάποιος αρέσκεται σε κάποιο συγκεκριμένο τερέν, μπορεί να ακολουθήσει είτε το Κύπελλο Χώματος, είτε το Κύπελλο Ασφάλτου.

• Από τα αγωνιστικά που έχεις οδηγήσει, ποιο απολάμβανες περισσότερο οδηγικά και γιατί;

 Το κάθε αγωνιστικό έχει τη δική του φιλοσοφία και δεν μπορούν να συγκριθούν. Το S1600 είναι πολεμική μηχανή, με εξαιρετικά φρένα και σειριακό κιβώτιο ταχυτήτων. Ποτέ δεν οδηγήθηκε από μένα στα επίπεδά του, έφτασα μέχρι το 80% των δυνατοτήτων του αυτοκινήτου, καθώς μετά από κάποιες ατυχίες, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το μάθω όπως θα ήθελα. Οπότε, όσον αφορά το ασφάλτινο τερέν, το συγκεκριμένο αγωνιστικό είναι ό,τι καλύτερο έχω οδηγήσει. Αντίστοιχα, η αίσθηση του Mitsubishi στο χώμα είναι μοναδική, καθώς σου κάνει τη ζωή πιο εύκολη. Δεν συγκρίνεται με το 206 Kit Car, με το οποίο έχω αγωνιστεί στο χώμα.

• Ποιόν συνοδηγό θα ξεχώριζες όλα αυτά τα χρόνια;

Είχα την τύχη όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησής μου με το σπορ να έχω δίπλα μου αρκετούς ικανούς και έμπειρους συνοδηγούς. Οι αγώνες για μας είναι διασκέδαση και όχι επάγγελμα, οπότε πρωτίστως κοιτάμε να περνάμε καλά. Βέβαια, τον κάθε συνοδηγό τον είχα σε διαφορετικά στάδια της καριέρας μου. Ο Νίκος Μουζάκης μου έβαλε τις σωστές βάσεις ώστε να ξεκινήσω. Στη συνέχεια, η συνεργασία μου με τον Λεωνίδα Μαχαίρα ηταν η καθοριστική για την εξέλική μου ως οδηγός.. Ήταν ο άνθρωπος που μου μετέδωσε τα απαραίτητα στοιχεία για να αποκτήσω την ταχύτητα και μου έμαθε πως να γράφω και να κινούμε γρήγορα, χωρίς περιττά ρίσκα. Αυτή τη στιγμή, ο Μάριος Τσαούσογλου πιστεύω πως έχει το πακέτο που θέλω εγώ για τους αγώνες. Έχει την εμπειρία να καταλάβει πότε το αμάξι γλιστράει, να με πιέσει όταν ρίχνω το ρυθμό μου και γενικώς έχουμε δέσει ως πλήρωμα. Οπότε αν μου έλεγες να διαλέξω, θα διάλεγα τον Μάριο. Θεωρώ πως όταν ο Μάριος φτάσει στην ηλικία των άλλων συνοδηγών που είχα, θα τους έχει ξεπεράσει σε επίπεδο.

• Στους τελευταίους 3 χωμάτινους αγώνες που έχεις συμμετάσχει, έχεις ανεβεί ισάριθμες φορές στο βάθρο των νικητών, κερδίζοντας μάλιστα το φετινό Εαρινό Ράλλυ Σπριντ. Τι να περιμένει ο κόσμος από τον Κωνσταντίνο Χαλιβελάκη στο Ακρόπολις;

Στόχος μας είναι να πάμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Έχουμε πλέον την εμπειρία να κινηθούμε σβέλτα και να κρατηθούμε στο δρόμο χωρίς να ρισκάρουμε. Είναι ένας αγώνας που θέλει πολύ προσοχή γιατί είναι μεγάλος και σκληρός. Δεν σας κρύβω πως στόχος μας είναι να είμαστε το πιο γρήγορο πλήρωμα μεταξύ των Ελλήνων και παράλληλα να κάνουμε μια καλή σύγκριση ώστε να δούμε σε ποιο επίπεδο βρισκόμαστε σε σχέση με τους ξένους. Στόχος είναι να κερδίσουμε το  Group N. Το ξέρω ότι αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά δεν τρέχουμε για την εμπειρία και τον τερματισμό. Θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Ο κόσμος να περιμένει θέαμα, καθώς με τον τρόπο οδήγησής μας, θέλουμε να προσφέρουμε θέαμα σε κάθε αγώνα. Φοβάμαι το ξεκίνημα του αγώνα, καθώς θα βρισκόμαστε σε στάδιο προσαρμογής αφού δεν θα έχουμε προλάβει να εξοικειωθούμε με το αυτοκίνητο. Θα το οδηγήσουμε κατ’ ευθείαν στο shakedown. Ελπίζω, επειδή ο αγώνας είναι μεγάλος, αυτό να μην μας επηρεάσει πολύ και στο τέλος να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θεωρώ πως έχουμε την εμπειρία να διαχειριστούμε αυτό τον μεγάλο αγώνα και να διαμορφώσουμε κατάλληλα τη στρατηγική μας. Πρέπει να προστατέψουμε και τα ελαστικά μας, γιατί το Ακρόπολις έχει διαφορετικές απαιτήσεις και σε αυτόν τον τομέα.

• Τι περιλαμβάνει η συνέχεια μετά το Ράλλυ Ακρόπολις;

Άγνωστο. Το πλάνο μας ήταν να κάνουμε το Κύπελλο Χώματος φέτος. Ζυγίσαμε όμως τα στοιχεία και αποφασίσαμε τα έξοδα που θα κάναμε στην υπόλοιπη χρονιά , να τα ρίξουμε στο ακρόπολις, ώστε να απολαύσουμε έναν αγώνα ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που θα συγκεντρώσει πολύ κόσμο και εμείς θα το ευχαριστηθούμε περισσότερο. Στο Ακρόπολις θα αγωνιστούμε 2 ημέρες και θα ευχαριστηθούμε, τον αγώνα. Μπορεί να πάμε καλά, να κερδίσουμε 1 από τις 2 μέρες του αγώνα και να αποκτήσουμε ενδιαφέρον και για το πρωτάθλημα. Μπορεί στην πορεία να βρεθούν χορηγοί και να συμμετάσχουμε και στο Φθιώτιδος, όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά. Δύσκολο μεν, ωστόσο όλα μπορούν να συμβούν. Λογικά η επόμενη εμφάνισή μας θα είναι στο Σπριντ του ΑΣΜΑ τον Σεπτέμβριο.

Οι Κωνσταντίνος Χαλιβελάκης-Μάριος Τσαούσογλου στο Ράλλυ Ακρόπολις θα έχουν το Νο 26 στις πόρτες του Mitsubishi Lancer Evo IX. Καλή επιτυχία!