GRally

Ειδήσεις από αγώνες ράλλυ της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ 2017 – Απαξίωση…

Ένα από τα πιο μίζερα Πανελλήνια Πρωταθλήματα Ράλλυ είναι αυτό που ολοκληρώθηκε το 2017. Κακή σχεδίαση, ματαίωση αγώνα ελλείψει συμμετεχόντων, αντικατάστασή του «κατόπιν εορτής», συνωστισμός 3 ράλλυ σε διάστημα ενός μήνα, ελάχιστες συμμετοχές… Κανένα πλήρωμα (!!!) δεν ακολούθησε το σύνολο των αγώνων του θεσμού, ενώ αυτά που συμμετείχαν στην πλειοψηφία των ράλλυ δεν ξεπερνούν τα δάκτυλα του ενός χεριού. Η απαξίωση σε όλο της το μεγαλείο…

Μαγική εικόνα το ότι ο «μεγάλος» τίτλος κατέληξε σε πλήρωμα με R5 και ο αντίστοιχος της F2 σε πλήρωμα με R2… Θα μπορούσαν πολύ άνετα στη θέση αυτών των σύγχρονων όπλων που αποτέλεσαν όαση σε επιλεγμένους αγώνες, να βρίσκονται ένα Mitsubishi Lancer Evo VI 20ετίας κι ένα Ford Escort RS 30ετίας, χωρίς πάντως να υποτιμά κανένας τις ικανότητες των πληρωμάτων τους…

Ριζικές θα πρέπει να είναι οι αλλαγές της επιτροπής αγώνων ώστε να κάνουν και πάλι το πρωτάθλημα ελκυστικό στους αγωνιζόμενους. Όσο κι αν είμαστε μεγαλωμένοι με «χωμάτινη» παιδεία, γεγονός είναι πως ο ελληνικός ενεργός αγωνιστικός στόλος έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια και αποτελείται κατά πλειοψηφία από ασφάλτινα αυτοκίνητα. Αυτός θα πρέπει να είναι και ο προσανατολισμός του πρωταθλήματος. Όσο έχουμε ακόμα το Ράλλυ Ακρόπολις στο διεθνές καλεντάρι, έστω και στο υποβαθμισμένο ERC, δεν μπορεί να λείπει το χώμα από το πρωτάθλημα που πρέπει να παραμείνει μικτό. Μπορούν όμως κάλλιστα να αλλάξουν οι ισορροπίες των συντελεστών ώστε να τραβήξει το ενδιαφέρον των ασφάλτινων πληρωμάτων. Άλλωστε είναι εύκολα αντιληπτό ότι οι χωμάτινοι πάνε πιο εύκολα άσφαλτο, από ότι οι ασφάλτινοι στο χώμα. Είναι γεγονός ότι το φετινό 4-3 του συντελεστή της βαθμολογίας υπέρ του χώματος, απέτρεψε την πλειοψηφία των ασφάλτινων οδηγών να ασχοληθούν με το πρωτάθλημα, πόσο μάλλον όταν ξεκινήσαμε με 4-0. Ήττα από τα αποδυτήρια… Καμιά ελπίδα για πρωτάθλημα από τους «χαμηλωμένους», κανένα ενδιαφέρον για το θεσμό από τη στιγμή μάλιστα που το Κύπελλο Ασφάλτου έχει αποκτήσει από πέρυσι πολλούς λάτρεις.

Αλλαγή των ισορροπιών λοιπόν και με την ελπίδα ότι το Ακρόπολις θα παραμείνει χωμάτινο, το 4-3 θα πρέπει να γίνει τουλάχιστον 3-4, αν όχι 3-5 για να δούμε και πάλι συμμετέχοντες στο θεσμό… Δεν είναι απαραίτητο να προστεθούν επιπλέον αγώνες που μεταφράζονται σε αυξημένο κόστος για να συμβεί κάτι τέτοιο. Αρκεί απλά να αποκτήσουν συντελεστή το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. (κάποια στιγμή θα πρέπει να ξαναγίνει διεθνές), γιατί απλά είναι ο μεγαλύτερος αγώνας μας μετά το Ακρόπολις και είναι αρκετά ακριβός για μεγάλη μερίδα των αγωνιζομένων, αλλά και ο τελευταίος ασφάλτινος αγώνας του πρωταθλήματος, όποιος και να είναι αυτός. Ας είναι το Ράλλυ Λάρισας που επίσης είναι ακριβός αγώνας, αλλά έχει πανέμορφες ειδικές και την αμέριστη υποστήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης ή ας είναι οποιοσδήποτε άλλος. Βασικό είναι επίσης το πρωτάθλημα να ξεκινάει από άσφαλτο με οικονομικό ράλλυ όπως το φετινό Φθινοπωρινό, κάτι που θα αποτελούσε ιδανική επιλογή.

Εννοείται πως σε ένα πρόγραμμα του 2018 με σαφώς λιγότερους αγώνες και πιο βιώσιμους, το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. θα προσμετράει παράλληλα στο Κύπελλο Βορείου Ελλάδος, το οποίο θα σταματήσει να είναι open, αλλά θα βαθμολογούνται σε αυτό μόνο οι οδηγοί που ανήκουν σε σωματεία της Βορείου Ελλάδος. Αντίστοιχα ο χωμάτινος αγώνας του Πρωταθλήματος εκτός του Ακρόπολις (πιθανότατα το Ολυμπιακό) θα προσμετράει παράλληλα και στο Κύπελλο Χωμάτινων Ράλλυ, ενώ και δεύτερος ασφάλτινος αγώνας του πρωταθλήματος (Κένταυρος, Ηπειρωτικό, Κρήτης ;), θα μετράει και στο ενιαίο Πανελλήνιο Κύπελλο Ασφάλτου το οποίο θα αποτελείται από 5 ράλλυ και επιπλέον τελικό με διπλό συντελεστή.

Δεν θα συνεχίσουμε γιατί πιθανότατα ισχύει η γνωστή παροιμία «στου κουφού την πόρτα…». Ιδέες και τρόποι υπάρχουν ώστε να γίνουν πιο ελκυστικά τα πρωταθλήματα και κύπελλα και να είναι ευχαριστημένες τόσο οι λέσχες, όσο και οι αγωνιζόμενοι και οι θεατές. Ανοιχτά μυαλά χρειάζονται και σχεδιασμός που δεν θα ταιριάζει μόνο στο σήμερα, αλλά με προγραμματισμό τουλάχιστον 5ετίας και πάντοτε σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής. Τα Ράλλυ κύριοι δεν πέθαναν και δεν πεθαίνουν διεθνώς… Ο κακός προγραμματισμός τα ξεζουμίζει. Εκτός αν θέλουμε να τα σκοτώσουμε μια και καλή το 2018, φορτώνοντας υπεράριθμους αγώνες στο πρόγραμμα.