Δεν είναι πολλές οι φορές που κάποιος Έλληνας οδηγός ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα για να δοκιμάσει την τύχη του απέναντι στους κορυφαίους οδηγούς του κόσμου. Χειροκροτήσαμε στο παρελθόν τις προσπάθειες του Άρη Βωβού στην Ιταλία αλλά και σε επιλεγμένους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ, την προσπάθεια του Γιάννη Παπαδημητρίου στο Teams Cup με τη συμμετοχή σε πολλούς γύρους του WRC, ενώ μαθαίνουμε από τους παλαιότερους για τα κατορθώματα του «Ιαβέρη» στην Ιταλία. Πέρασαν σχεδόν 10 χρόνια από την τελευταία συμμετοχή ελληνικού πληρώματος σε θεσμό παγκοσμίου επιπέδου, όταν οι Λάμπρος Αθανασούλας- Νίκος Μουζάκης αγωνίστηκαν στο Ford Fiesta Sporting Trophy του WRC, και έρχεται πάλι ο ίδιος οδηγός, με τον Νίκο Ζακχαίο αυτή τη φορά πλάι του, να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στους «παγκόσμιους» στην κατηγορία WRC2 στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο!

Η εμπλοκή του Λάμπρου Αθανασούλα με τους αγώνες ράλλυ ξεκίνησε πριν 14 χρόνια. Σε ηλικία 25 ετών, ο νεαρός μηχανολόγος μηχανικός, δοκίμασε την τύχη του στο διαγωνισμό του περιοδικού 4Τροχοί και της Toyota Hellas, «Γίνε Πρωταθλητής», κερδίζοντας μάλιστα το πρώτο βραβείο και τα κολακευτικά σχόλια των καθηγητών του, πρωταθλητών αγώνων αυτοκινήτου στην Ελλάδα. Το έπαθλο ήταν η συμμετοχή σε όλους τους αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ράλλυ του 2002 με ένα Toyota Yaris της κλάσης Α/5, κλάσης που θεωρούνταν από τις πιο ανταγωνιστικές του πρωταθλήματος με πολυάριθμες συμμετοχές. Έχοντας την πολύτιμη καθοδήγηση του Νίκου Μουζάκη, συνέλεξε εμπειρίες στην πρώτη του χρονιά εμπλοκής στο χώρο των αγώνων, καταφέρνοντας μάλιστα να σημειώνει ορισμένες φορές χρόνους αντίστοιχους των δασκάλων του!

Την επόμενη χρονιά με νέο όπλο, ένα Ford Puma Kit Car, ο Αθανασούλας οδηγώντας ταχύτατα και μυαλωμένα, κατέκτησε τον τίτλο στην Α/5, κερδίζοντας τρεις αγώνες του θεσμού με συνοδηγό τον Κώστα Σούκουλη. Μεγαλύτερη αξία σε αυτή την επιτυχία προσδίδει ο έντονος συναγωνισμός που επικρατούσε στην κλάση των 1400 κ.εκ. το 2003, εάν αναλογιστούμε ότι κάθε αγώνας συγκέντρωνε περισσότερα από 15 αυτοκίνητα!

Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, αφού παρά την «αναβάθμιση» σε αυτοκίνητο της κατηγορίας S1600 τα αποτελέσματα δεν ήρθαν. Τα μηχανικά προβλήματα του Ford Fiesta S1600 το 2004 και το 2005, ανάγκαζαν τη συμμετοχή σε συνεχείς εγκαταλείψεις.

Χρονιά-ορόσημο στην καριέρα του Λάμπρου αποτελεί το 2006, όταν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο Ford Fiesta Sporting Trophy, θεσμό που περιελάμβανε τη συμμετοχή σε έξι αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ! Ο Έλληνας πρωταθλητής με συνοδηγό τον Νίκο Μουζάκη θα αντιμετώπιζαν νεαρούς από όλη την Ευρώπη που θα οδηγούσαν πανομοιότυπα Ford Fiesta ST, με το νικητή να λαμβάνει ως έπαθλο τη δωρεάν συμμετοχή του στο JuniorWRC της επόμενης χρονιάς.

Η περιπέτεια ξεκίνησε από την Ισπανία, με τη διεξαγωγή του Ράλλυ Καταλωνίας. Το ξεκίνημα για τον Έλληνα οδηγό ήταν ιδανικό, με το τέλος του πρώτου σκέλους να τον βρίσκει στη δεύτερη θέση του Cup. Η συνέχεια, ωστόσο, δεν ήταν ανάλογη, καθώς τη δεύτερη μέρα, αρχικά ένα πρόβλημα με το συμπλέκτη και εν συνεχεία μία έξοδος έριξε τον Αθανασούλα πολύ πίσω στην κατάταξη. Με το σύστημα Superally επανήλθε στο τελευταίο σκέλος, όπου αν και ολοκλήρωσε στην πέμπτη θέση του επάθλου, άφησε θετικές εντυπώσεις στον αγώνα, κερδίζοντας και τρεις ειδικές.

Στον επόμενο σταθμό του πρωταθλήματος, τον Γύρο της Κορσικής, ο  Αθανασούλας ακολούθησε σταθερό ρυθμό καθ’ όλη τη διάρκεια του απαιτητικού και δύσκολου ράλλυ, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση του Trophy. Δυστυχώς, προβλήματα με τον κινητήρα του αυτοκινήτου έκαναν την εμφάνισή τους στα δύο τελευταία σκέλη και δεν επέτρεψαν κάτι καλύτερο στην ελληνική συμμετοχή.

Το Ράλλυ Σαρδηνίας αποτέλεσε τον τρίτο γύρο του Fiesta Sporting Trophy και συνάμα τον πρώτο χωμάτινο. Εκεί, παρά το γεγονός ότι οι χρόνοι του ελληνικού Fiesta ήταν εξαιρετικοί, ένα σπασμένο ψαλίδι την τελευταία ημέρα περιόρισε τον Αθανασούλα στην έκτη θέση του θεσμού.

Η δικαίωση για τον Έλληνα εκπρόσωπό μας στο WRC, δεν άργησε να έρθει. Η αλάνθαστη οδήγηση του Λάμπρου στο Ράλλυ Γερμανίας,  σε συνδυασμό με τη σωστή επιλογή ελαστικών, του χάρισαν τη νίκη, η οποία έκανε υπερήφανους τους Έλληνες φίλους του αθλήματος. Με το αποτέλεσμα αυτό, ο συμπατριώτης μας ανέβαινε στην 3η θέση της βαθμολογίας του επάθλου και έμπαινε δυναμικά στη διεκδίκηση του!

Οι δύο αγώνες που απέμειναν για να ολοκληρωθεί ο θεσμός δε στέφθηκαν από επιτυχία αφού  μια έξοδος στη Φινλανδία και μηχανικά προβλήματα του Fiesta στη Βρετανία δεν άφησαν περιθώρια για καλό αποτέλεσμα. Μπορεί ο 30χρονος τότε οδηγός να μην κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο στο Trophy, ωστόσο τόλμησε και έκανε το βήμα παραπάνω, ακολουθώντας ένα θεσμό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος. Με περισσότερη τύχη, σίγουρα θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και η έλλειψη εμπειρίας του σε αγώνες του WRC.

Δυστυχώς, το απαραίτητο μπάτζετ για συμμετοχή στο Fiesta Trophy του 2007 δε βρέθηκε, κάτι που περιόρισε τον οδηγό στο να κατεβεί μόνο στο Ράλλυ Ακρόπολις εκείνης της χρονιάς με Subaru Impreza N12. Με ίδιο αυτοκίνητο αγωνίστηκε και το 2008 στον εθνικό μας αγώνα, κερδίζοντας μάλιστα και μία ειδική στην κατηγορία Production.

Το 2009, ο Λάμπρος Αθανασούλας μας έκανε υπερήφανους για ακόμη μια φορά. Οδηγώντας  ένα Skoda Fabia S2000, κατέκτησε τη νίκη στην κατηγορία PWRC στο Ράλλυ Ακρόπολις με συνοδηγό τον Νίκο Ζακχαίο, όντας ταχύτεροι από σαφώς πιο έμπειρα πληρώματα. Αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες Έλληνα οδηγού στη νεότερη ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Η πολύ καλή εμφάνιση του Λάμπρου, δεν πέρασε απαρατήρητη από τους ιθύνοντες της M-Sport, οι οποίοι τον προσκάλεσαν στο Ράλλυ Καταλωνίας εκείνης της χρονιάς, προκειμένου να οδηγήσει το Ford Fiesta R2, στο ντεμπούτο του αυτοκινήτου σε αγώνα του WRC. Πράγματι, ο απαραίτητος προϋπολογισμός βρέθηκε και ο Αθανασούλας, έχοντας ήδη παραστάσεις από το συγκεκριμένο αγώνα, επικράτησε στην κατηγορία του! Tο «γαλανόλευκο» Fiesta έδωσε μάχες με το αντίστοιχο «όπλο» του μετέπειτα εργοστασιακού οδηγού της Peugeot Craig Breen, με τον Ιρλανδό να έχει έξοδο στην προσπάθεια του να κυνηγήσει τον Αθανασούλα και τη νίκη να καταλήγει στα ελληνικά χέρια!

Δυστυχώς, οι δύο απανωτές επιτυχίες του Λάμπρου συνέπεσαν με την αρχή της ευρύτερα δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, με αποτέλεσμα να μη βρεθεί η απαραίτητη στήριξη, προκειμένου ο οδηγός να ακολουθήσει κάποιο ολοκληρωμένο διεθνή θεσμό.

Το 2011 και έχοντας μείνει εκτός μπάκετ για δύο χρόνια, με την οικονομική στήριξη και των απλών φίλων του αθλήματος, εξασφάλισε ένα Ford Fiesta WRC για να συμμετάσχει στον εθνικό μας αγώνα. Ένα σπασμένο ψαλίδι όμως με το καλημέρα, στέρησε κάθε ελπίδα διάκρισης. Την ίδια τύχη είχε η συμμετοχή και στο Ακρόπολις το 2013 με ένα Lancer 10^ης γενιάς, σε έναν αγώνα που τελείωσε άδοξα, ουσιαστικά πριν καν ξεκινήσει.

Κι ενώ όλα έδειχναν πως ο Έλληνας οδηγός θα βρισκόταν στην «εξέδρα» των θεατών στο Ράλλυ Ακρόπολις του 2015, προέκυψε χορηγία της τελευταίας στιγμής από την μη κερδοσκοπική εταιρεία Lascaris Foundation. Ο Αθανασούλας, έφερε για την περίσταση ένα Skoda Fabia προδιαγραφών R5, όντας ο πρώτος Έλληνας που οδήγησε το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Πάντα με τον Νίκο Ζακχαίο δίπλα του, ξεκίνησαν αναγνωριστικά τον αγώνα, ενώ ο ταχύτερος χρόνος που πέτυχαν στη νυχτερινή διαδρομή τους έφερε αυτομάτως στην κορυφή! Είκοσι χρόνια είχαμε να δούμε κάποιον συμπατριώτη μας, επικεφαλής σε Ράλλυ Ακρόπολις! Το πλήρωμα προτίμησε να κινηθεί συντηρητικά την δεύτερη ημέρα σε δύσκολες συνθήκες οδοστρώματος, καταφέρνοντας τελικά να ανεβεί στο τρίτο σκαλί του βάθρου απέναντι στους καλύτερους οδηγούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Αυτή η επιτυχία, οδήγησε την Lascaris Foundation να ανανεώσει τη στήριξη της στον Έλληνα πρωταθλητή, ο οποίος σε λίγες ημέρες θα έχει την ευκαιρία να κάνει ένα από τα όνειρά του πραγματικότητα: να αγωνιστεί στον εναρκτήριο αγώνα του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, το Ράλλυ Μόντε Κάρλο, που αποτελεί έναν από τους πιο ιστορικούς αγώνες ράλλυ του πλανήτη. Όπλο του και πάλι το Skoda Fabia R5, με τις συνθήκες που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι Αθανασούλας-Ζακχαίος να είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές που συνάντησαν στο Ακρόπολις. Ίσως ένα θετικό αποτέλεσμα στον αγώνα του Πριγκιπάτου ανοίξει το δρόμο για περισσότερες διεθνείς εμφανίσεις για το πλήρωμα. Το σίγουρο είναι πως το Ράλλυ Μόντε Κάρλο αποτελεί τον πιο απρόβλεπτο αγώνα του WRC και όλα μπορούν να συμβούν.

Καλή επιτυχία Λάμπρο-Νίκο!