Είναι αλήθεια ότι οι προσπάθειες των Ελληνικών Πληρωμάτων σε κάποιο διεθνή θεσμό της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας είναι ελάχιστες στην ιστορία των αγώνων ράλλυ και μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι φιλοδοξίες κυρίως, αλλά και το μπάτζετ των Ελλήνων περιοριζόταν στη διεκδίκηση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος και στη διάκριση στα διεθνή Ράλλυ Ακρόπολις και Χαλκιδικής, στηριζόμενοι στο ρητό “κάλλιο πρώτος στο χωριό…”, ενώ είναι γεγονός πως ο ισχυρότατος συναγωνισμός σε κορυφαίους αγώνες εκτός Ελλάδος απογοήτευε τους εμπλεκομένους.
Η μεγαλύτερη ελληνική διάκριση στον κόσμο είναι πρόσφατη και είναι η κατάκτηση του WRC Trophy του 2017 από τον Ιορδάνη Σερδερίδη που ύψωσε την Ελληνική σημαία στην κορυφή του κόσμου! Σημαντικές επιτυχίες σημείωσαν οι Λάμπρος Αθανασούλας– Νίκος Μουζάκης στο Fiesta Sporting Trophy του 2006, ενώ ανολοκλήρωτες έμειναν οι προσπάθειες κι άλλων Ελλήνων πρωταθλητών μας σε διεθνείς θεσμούς της FIA.
“Τζίγγερ”- Στεφανής 1989
Μετά από περιστασιακές εμφανίσεις αρκετών Ελλήνων σε μεμονωμένους αγώνες του εξωτερικού, ήρθε το 1989 η πρώτη σοβαρή προσπάθεια για εκπροσώπηση σε διεθνές πρωτάθλημα. Μετά την κατάκτηση δύο σερί Πανελληνίων Πρωταθλημάτων o 27χρονος τότε “Jigger” με τον συνοδηγό του Κώστα Στεφανή και την ομάδα τους σχεδίασαν τη συμμετοχή τους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ. Το πρόγραμμα τους περιλάμβανε τους τρεις πρώτους “μεγάλους” αγώνες (συντελεστής 20) και η συνέχεια θα ήταν ανάλογη των αποτελεσμάτων και της ικανοποίησης του πληρώματος. Σκοπός τους ήταν η απόκτηση εμπειριών που θα τους βοηθούσαν στη διεκδίκηση της νίκης στο Ράλλυ Χαλκιδικής που τόσο έλειπε από το παλμαρές του πληρώματος. Το εγχείρημα δεν πήγε τόσο καλά για τους πρωταθλητές μας που θα χρησιμοποιούσαν εκείνη τη χρονιά δύο Lancia Integrale για τους αγώνες του ERC και του Ελληνικού Πρωταθλήματος.
Η πρεμιέρα έγινε, ή μάλλον δεν έγινε στην Catalunya και στο Rallye Catalunya Costa-Brava. Δεν έγινε αφού το πλήρωμα μετά από εξαντλητικές δοκιμές στις ειδικές του αγώνα (τότε επιτρεπόταν) αποφάσισε να αποχωρήσει αφού ο αγώνας δεν τους προσέφερε καμία ευχαρίστηση. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του συνοδηγού Κώστα Στεφανή: “Μετά από 7 ημέρες ατέλειωτων δοκιμών στα βουνά της Καταλωνίας αλληλοκοιταχτήκαμε με τον Jigger και μονολογήσαμε: δηλαδή αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή υποτίθεται το κάνουμε για ευχαρίστηση; Και το ίδιο βράδυ τα μαζέψαμε κι επιστρέψαμε στην Ελλάδα”.
Η δεύτερη απόπειρα του πληρώματος ήταν στη Σαρδηνία και στο Rally Costa Smeralda που είχε κι αυτή άδοξο τέλος. Αν και στο ξεκίνημα εντυπωσίασαν με την παρουσία τους σε έναν αγώνα με έντονο συναγωνισμό, ένα τουμπάρισμα τους έριξε αρκετά πίσω στην κατάταξη. Στο δεύτερο σκέλος προσπάθησαν να ανεβάσουν το ρυθμό τους διαπιστώνοντας ότι οι σημειώσεις τους δεν ήταν σωστές: “Έχουμε κάνει τον μισό αγώνα και διαπιστώνουμε λόγω περιορισμένου χρόνου δοκιμών ότι οι σημειώσεις μας είναι λίγο αργότερες από το δρόμο. Παίρνει ο Jigger την πρωτοβουλία να ανεβάσει κατά μία ταχύτητα όπου είναι εφικτό. Ανεβαίνουμε στην 7η θέση γενικής μέχρι την ειδική Tempo Pauzania… Θεοί του Ολύμπου εσείς που ξέρετε πείτε μου έτσι δεν είναι ο δρόμος που σε κατεβάζει στον άλλο κόσμο; Στενός δρόμος όσο χωράει ένα αυτοκίνητο, κατηφορικός με άμμο στρωμένος και τεράστιοι κάθετοι βράχοι σαν τα μενίρ του Οβελίξ κάθε λίγο και λιγάκι να σε περιμένουν στην έξοδο της στροφής. Ανοικτή αριστερή διαρκείας, τετάρτη στο σασμάν, ντριφτάρισμα με λίγη προπορεία της ουράς και στην έξοδο το μενίρ περιμένει. Ίσα που περνάει ο μπροστινός τροχός αλλά ο πίσω δεξιός βρίσκει για τα καλά, ο θόρυβος είναι εκκωφαντικός, φεύγει ο τροχός μαζί με το μουαγιέ και εμείς αρχίζουμε να γυρίζουμε γύρω από τον άξονα μας όπως το παιχνίδι πάρτα όλα και η Λάντσια γίνεται σαν συγκρουόμενο από τα μενίρ και τα στοιχεία των αγρών”. Αποτέλεσμα η εγκατάλειψη και για δεύτερο αγώνα «μηδέν εις το πηλίκο». Σαν να μην έφτανε η ατυχία στη Σαρδηνία, ένα σπασμένο πόδι του οδηγού σε ατύχημα σε ποδοσφαιρικό αγώνα στις αρχές Μαΐου ακυρώνει όποια σχέδια για συνέχεια στο θεσμό, με στόχο πλέον το Ράλλυ Ακρόπολις στο οποίο ο Jigger τερμάτισε πρώτος Έλληνας οδηγώντας με το αριστερό πόδι στο γύψο και ηλεκτρονικό συμπλέκτη το τιμόνι της Integrale!
Ο τελευταίος αγώνας του πληρώματος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς ήταν το “δικό μας” Ράλλυ Χαλκιδικής όπου οι “Jigger”- Στεφανής μετά από συγκλονιστική εμφάνιση τερμάτισαν δεύτεροι, ελάχιστα δευτερόλεπτα πίσω από τον μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης Yves Loubet. Οι Έλληνες έφτασαν πρώτοι στην ανασυγκρότηση στο Porto Carras εκμεταλλευόμενοι την εγκατάλειψη του Snijers και ένα κλατάρισμα του Loubet που του στοιχίζει 2,5 λεπτά. Η διαφορά από τον δεύτερο Liatti άγγιζε το μισό λεπτό και το κυριότερο η διαφορά από τον Loubet που ξεκίνησε ως το μεγάλο φαβορί ήταν μεγαλύτερη του 1 λεπτού. Θα άντεχαν οι “Jigger”- Στεφανής; Ο Γάλλος εξαπέλυσε λυσσαλέα επίθεση κερδίζοντας όλες τις ειδικές του δεύτερου σκέλους και κάλυψε τη διαφορά από το ελληνικό πλήρωμα φτάνοντας στον τερματισμό μόλις 16 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα! Η μάχη χάθηκε, όμως κερδήθηκε η εκτίμηση αντιπάλων και κοινής γνώμης. Αυτό που έμεινε είναι ότι οι “Jigger”- Στεφανής πολέμησαν σκληρά μέχρι το τελευταίο μέτρο με τους επαγγελματίες και καταγράφεται ως μια από τις καλύτερες εμφανίσεις Ελλήνων σε διεθνή αγώνα με στόχο το ψηλότερο σκαλί του βάθρου!
Χατζητσοπάνης- Στεφανής 1997
Επόμενη οργανωμένη προσπάθεια στο εξωτερικό ήταν αυτή της FIAT AUTO HELLAS με τη συμμετοχή σε επιλεγμένους αγώνες του Cinquecento Troffeo στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ το 1997. Οι άνθρωποι της ελληνικής FIAT πίστεψαν στο ταλέντο του 24χρονου τότε Πάνου Χατζητσοπάνη, δίνοντας του την ευκαιρία να συμμετάσχει σε 3 αγώνες του Ευρωπαϊκού Τroffeo Cinquecento παράλληλα με τον Ελληνικό θεσμό. Η δεύτερη θέση στο Rally Vinho da Madeira έδειξε ότι οι δυνατότητες υπήρχαν, οι ατυχίες όμως στα Ράλλυ Γερμανίας και Χαλκιδικής δεν επέτρεψαν τη διεθνή διάκριση.
H αρχή έγινε στη Γερμανία με το πλήρωμα των Χατζητσοπάνη- Στεφανή να ξεκινάει συντηρητικά τον πρώτο εκτός Ελλάδας αγώνα του. Μια επαφή με κορμό δέντρου στην έβδομη ειδική τους έθεσε εκτός αγώνα με σπασμένο ψαλίδι. Σε μια κατηφορική δεξιά με ανάποδη κλίση γεμάτη λάσπες, τα ασφάλτινα ελαστικά δεν ακολούθησαν την πορεία του τιμονιού και το ελληνικό δίδυμο έφυγε ευθεία χτυπώντας με τον μπροστά αριστερό τροχό σε δέντρο. Το “superrally” που ίσχυε από τότε στο γερμανικό αγώνα τους επέτρεψε να επιστρέψουν στο δεύτερο σκέλος εκτός κατάταξης και να συλλέξουν πολύτιμες εμπειρίες.
Η συνέχεια στον Πορτογαλικό γύρο του ERC, στο Rally Vinho da Madeira όπου οι Χατζητσοπάνης- Στεφανής μετά από συγκλονιστική μάχη με το Βέλγικο πλήρωμα των Cols- Droeven κατέκτησαν τη δεύτερη θέση ανάμεσα στα 9 φιατάκια που εκκίνησαν. “Μετά από 30 ειδικές διαδρομές από τις 31 του αγώνα βρισκόμαστε στην τρίτη θέση μόλις 3 δευτερόλεπτα πίσω από τον Cols. Χωρίς να αλλάξουμε κουβέντα με τον Πάνο, απλώς κοιτώντας ο ένας τον άλλο στα μάτια τα δίνουμε όλα στα 20 κατηφορικά χιλιόμετρα της τελευταίας ειδικής και τα χρονόμετρα δείχνουν 8 δευτερόλεπτα καλύτερο χρόνο από τους Βέλγους! Η δεύτερη θέση ήταν δική μας γεμάτη ελληνικό χρώμα!” δήλωσε μετά τον αγώνα ο Κώστας Στεφανής.
Στον εντός έδρας αγώνα του ERC στη Χαλκιδική το ελληνικό πλήρωμα, με τον Γιώργο Πολυζώη να αντικαθιστά τον Κωστή Στεφανή στη θέση του συνοδηγού, ήταν άτυχο εγκαταλείποντας μόλις στη δεύτερη ειδική από έξοδο.
Η κατάκτηση του Ελληνικού εσωτερικού πρωταθλήματος της FIAT την ίδια χρονιά, έφερε τους Πάνο Χατζητσοπάνη- Κωστή Στεφανή το 1998 στο Ράλλυ του Μόντε Κάρλο. Οι Έλληνες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι και στην πρώτη θέση ανάμεσα στα πολλά Cinquecento που συμμετείχαν στον αγώνα, κερδίζοντας μάλιστα και ειδική, μέχρι μια μικροέξοδος να τους βγάλει εκτός μάχης, όντας σε θέση βάθρου μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Παπαδημητρίου- Στεφανής/Πετρόπουλος/ Patterson/ Harryman 1999-2003
Ο Γιάννης Παπαδημητρίου άνοιξε τα φτερά του το 1999, τη χρονιά που κατέκτησε και το πρώτο του Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, συμμετέχοντας σε αγώνες του WRC στην κορυφαία κατηγορία! Ήταν μια αναγνωριστική χρονιά με τον Κωστή Στεφανή στο δεξί μπάκετ και αποτελέσματα μια 17η θέση με το ξεπερασμένο Subaru Impreza 555 στο Ράλλυ Πορτογαλίας, μια 14η στο Ράλλυ Ακρόπολις με Subaru Impreza WRC μετά από πολλά προβλήματα και μια εγκατάλειψη στο Ράλλυ Μεγάλης Βρετανίας με το ίδιο αυτοκίνητο μετά από έξοδο, όταν μετά από μεγάλη καθυστέρηση του αγώνα αναγκάστηκαν να οδηγήσουν νύχτα χωρίς επιπλέον προβολείς…
Το 2000 το πρόγραμμα του 35χρονου Παπαδημητρίου περιλάμβανε 9 ράλλυ του WRC (!!!) και αρκετούς ακόμα αγώνες προετοιμασίας. Τερματισμός στην 33η θέση γενικής με το 555 και συνοδηγό τον Νίκο Πετρόπουλο στο Ράλλυ Σουηδίας σε μια επιφάνεια που αποδείχτηκε ότι απαιτεί πολλά χιλιόμετρα εξοικείωσης ώστε να κινηθείς αξιοπρεπώς, 16η θέση στην Πορτογαλία με το WRC και σαφώς βελτιωμένες επιδόσεις ανάμεσα σε περισσότερα από 30 WRCars (!!!) και 18η θέση στην Αργεντινή με το 555.
H καλύτερη εμφάνιση των Παπαδημητρίου- Πετρόπουλου έγινε στο Ράλλυ Ακρόπολις του 2000 όπου τερμάτισαν στην 10η θέση και στην πρώτη “Ελληνική” με το Subaru Impreza WRC! Παρά τα προβλήματα με την υπερθέρμανση του κινητήρα στο πρώτο σκέλος, μια έξοδο στο δεύτερο και πρόβλημα με το πίσω διαφορικό στο δεύτερο και στο τελευταίο, το δίδυμο των “παγκοσμίων” τερματίζει για μοναδική φορά στην καριέρα του στη 10αδα του WRC!
Τερματισμός και στη Νέα Ζηλανδία με το “παλιό” Gr A Impreza στην 21η θέση της γενικής μετά από ένα προσεκτικό ξεκίνημα, και σταδιακό ανέβασμα ρυθμού ειδική προς ειδική. Η συνέχεια περιλάμβανε δύο διαδοχικές εγκαταλείψεις νωρίς, από σπασμένο τροχό στην Κύπρο και από ατύχημα στο Σανρέμο, ενώ οι δύο τελευταίο αγώνες τον βρήκαν με νέο συνοδηγό, και τον Chris Patterson να αντικαθιστά τον Νίκο Πετρόπουλο. Συντηρητική ήταν η προσέγγιση και στην Αυστραλία με αποτέλεσμα την 23η θέση, ενώ σαφώς βελτιωμένες ήταν οι επιδόσεις τους στη Μεγάλη Βρετανία με το τελικό αποτέλεσμα να τους βρίσκει 20ους στη ράμπα του τερματισμού.
Η επόμενη χρονιά είχε συγκεκριμένο πρόγραμμα και στόχους, με την “Ελληνική ομάδα” να συμμετέχει στους 6 αγώνες του Τeams Cup σε γνωστά μάλιστα ράλλυ για τον οδηγό και μάλιστα με νέο αυτοκίνητο, ένα Peugeot 206 WRC! Η προσπάθεια δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο, αφού μια έξοδος στην 4η ειδική του Ράλλυ Σουηδίας άφησε την ομάδα στο “μηδέν”.
Το αποτέλεσμα ήρθε στην Πορτογαλία με μια 15η θέση γενικής και μια τρίτη στο Team’s Cup, με 36 αυτοκίνητα κατηγορίας WRCars να έχουν ξεκινήσει! Σε έναν αγώνα που όπως περιγράφει ο οδηγός ήταν μετά από 2 μήνες συνεχόμενων βροχών “σκληρότερος από Ακρόπολις και πιο λασπωμένος από RAC” ο Έλληνας οδηγός ακολούθησε συντηρητικό ρυθμό και δικαιώθηκε στον τερματισμό.
Η Κύπρος δεν του πάει του Έλληνα Πρωταθλητή και ακόμα μια χρονιά σημειώνεται νωρίς στον πίνακα των εγκαταλείψεων από έξοδο στην 3η διαδρομή, αν και μέχρι εκείνο το σημείο ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικός και 3ος στο teams cup.”Γλιστρήσαμε σε μια αριστερή στροφή, το πίσω μέρος χτύπησε σε ένα κολωνάκι και το αυτοκίνητο ανατράπηκε, ενώ αμέσως τυλίχτηκε και στις φλόγες. Ευτυχώς προλάβαμε να βγούμε, όμως το 206 καταστράφηκε ολοκληρωτικά”
Καταστροφικό ήταν και το Ράλλυ Ακρόπολις για τους Παπαδημητρίου- Patterson που ξεκίνησε με “αυτογκόλ από τα αποδυτήρια” όταν η ελληνική ομάδα του Teams Cup χρεώθηκε με 6 λεπτά ποινή για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας κατά τη διάρκεια των αναγνωρίσεων. Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα πρόβλημα με τα ηλεκτρικά του 206 τους κόστισε σχεδόν 20 λεπτά στην Παύλιανη στα μέσα του πρώτου σκέλους και τους βύθισε στην κατάταξη, εκμηδενίζοντας κάθε ελπίδα για διάκριση. Από εκεί και πέρα με αντεπίθεση διαρκείας το μόνο που κατάφεραν ήταν να αναρριχηθούν μέχρι την 22η θέση της γενικής και την 3η του Teams Cup.
Το καλύτερο αποτέλεσμα στο θεσμό ήρθε στο ασφάλτινο Ράλλυ Σανρέμο, με Subaru Impreza WRC πλέον όπου η Ελληνική ομάδα τερμάτισε στη δεύτερη θέση! “Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι φαινομενικά καλό, όμως δεν ήρθε με τον τρόπο που θα θέλαμε. Το Ράλλυ Σανρέμο ήταν ένα απο τα δυσκολότερα της καριέρας μου με βροχή, ομίχλη, λάσπη. Δεν αποφύγαμε την έξοδο την πρώτη ημέρα που μας ανάγκασε να κινηθούμε συντηρητικά, έως και φοβισμένα, μέχρι τον τερματισμό, ανεβαίνοντας στη ράμπα 26οι γενικής. Το σημαντικό είναι πως κάναμε όλα τα χιλιόμετρα του αγώνα και αποκτήσαμε σημαντική εμπειρία στην άσφαλτο.”
Άδοξα έληξε η χρονιά στο Teams Cup για το Γιάννη Παπαδημητρίου αφού με συνοδηγό τον Allan Harryman εγκατέλειψαν από πρόβλημα στο συμπλέκτη του Subaru Impreza 555 μόλις στην υπερειδική του Cardiff στο Ράλλυ Μεγάλης Βρετανίας.
To FIA Teams Cup καταργήθηκε την επόμενη χρονιά και οι Παπαδημητρίου- Harryman περιόρισαν τις εμφανίσεις τους σε γνωστούς αγώνες μοιράζοντας τις συμμετοχές τους το 2002 μεταξύ του Subaru Impreza 555 και ενός νέου Ford Focus WRC01. Μετά από μέτρια εμφάνιση στη Σουηδία (Impreza) και την 41η θέση της γενικής, το πλήρωμα πραγματοποίησε δύο από τις πιο μεστές του εμφανίσεις στο Παγκόσμιο τερματίζοντας 16ο στην Κύπρο (Impreza) και 15ο και πρώτο ελληνικό στο Ακρόπολις (Focus)! Εξαιρετικές ήταν οι επιδόσεις του ελληνοβρετανικού διδύμου και στο Ράλλυ Μεγάλης Βρετανίας (Focus) όμως δυστυχώς δεν συνδυάστηκαν με αποτέλεσμα. Εγκατέλειψαν στην πρώτη ειδική της τελευταίας ημέρας με πρόβλημα στο σύστημα ψύξης του κινητήρα του Focus.
Περιστασιακές ήταν οι εμφανίσεις των Παπαδημητρίου- Harryman τα επόμενα χρόνια στο Παγκόσμιο με αξιοσημείωτες μια 24η θέση το 2003 στη Σουηδία και ακόμα μια ελληνική πρωτιά στο Ακρόπολις της ίδιας χρονιάς.
Αθανασούλας- Μουζάκης 2006
Ένας “ΓΙΝΕ Πρωταθλητής” έκανε το άλμα στην καριέρα του και από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ μεταπήδησε στο Παγκόσμιο. Χρονιά-ορόσημο στην καριέρα του Λάμπρου Αθανασούλα αποτελεί το 2006, όταν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο Ford Fiesta Sporting Trophy, θεσμό που περιελάμβανε τη συμμετοχή σε έξι αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ! Ο Έλληνας πρωταθλητής στα 30 του με συνοδηγό τον Νίκο Μουζάκη θα αντιμετώπιζαν νεαρούς από όλη την Ευρώπη που θα οδηγούσαν πανομοιότυπα Ford Fiesta ST, με το νικητή να λαμβάνει ως έπαθλο τη δωρεάν συμμετοχή του στο Junior WRC της επόμενης χρονιάς.
Η περιπέτεια ξεκίνησε από την Ισπανία, με τη διεξαγωγή του Ράλλυ Καταλωνίας. Το ξεκίνημα για το ελληνικό πλήρωμα ήταν ιδανικό, με το τέλος του πρώτου σκέλους να τους βρίσκει στη δεύτερη θέση του Trophy. Η συνέχεια, ωστόσο, δεν ήταν ανάλογη, καθώς τη δεύτερη μέρα, αρχικά ένα πρόβλημα με το συμπλέκτη και εν συνεχεία μία έξοδος έριξε τους Αθανασούλα- Μουζάκη πολύ πίσω στην κατάταξη. Με το σύστημα Superrally επανήλθαν στο τελευταίο σκέλος, όπου αν και ολοκλήρωσαν στην πέμπτη θέση του επάθλου, άφησαν θετικές εντυπώσεις στον αγώνα, κερδίζοντας και τρεις ειδικές. “Αν πριν την εκκίνηση του αγώνα μου προσέφεραν την 5η θέση στον αγώνα, θα την έπαιρνα ευχαρίστως. Μετά όμως από το πρώτο σκέλος φάνηκε καθαρά ότι με λίγη τύχη θα μπορούσαμε ακόμα και να κερδίσουμε τον αγώνα!”.
Στον επόμενο σταθμό του πρωταθλήματος, τον Γύρο της Κορσικής, οι Έλληνες ακολούθησαν σταθερό ρυθμό καθ’ όλη τη διάρκεια του απαιτητικού και δύσκολου ράλλυ, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση του θεσμού. Δυστυχώς, προβλήματα με τον κινητήρα του αυτοκινήτου έκαναν την εμφάνισή τους στα δύο τελευταία σκέλη και δεν επέτρεψαν κάτι καλύτερο στην ελληνική συμμετοχή. “Είμαι πολύ ευχαριστημένος που καταφέραμε να ολοκληρώσουμε αυτό τον αγώνα χωρίς λάθη. Είναι ο δύσκολότερος αγώνας που έχω κάνει ποτέ και τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε τον έκαναν ακόμα δυσκολότερο.”
Το Ράλλυ Σαρδηνίας αποτέλεσε τον τρίτο γύρο του Fiesta Sporting Trophy και συνάμα τον πρώτο χωμάτινο. Εκεί, παρά το γεγονός ότι οι χρόνοι του ελληνικού Fiesta ήταν εξαιρετικοί, ένα σπασμένο ψαλίδι την τελευταία ημέρα περιόρισε τους Αθανασούλα- Μουζάκη στην έκτη θέση της κατάταξης. “Σε έναν τόσο σκληρό αγώνα περιμένεις να σου συμβούν τα πάντα. Είναι κρίμα όμως που πήγε χαμένη η σκληρή προσπάθεια της ομάδας με τέτοιο τρόπο. Δεν ακουμπήσαμε πουθενά το αυτοκίνητο, απλά ξαφνικά ‘άνοιξε’ το ψαλίδι”.
Η δικαίωση για τους Έλληνες εκπροσώπους μας στο WRC, δεν άργησε να έρθει. Η αλάνθαστη οδήγηση του Λάμπρου στο Ράλλυ Γερμανίας, σε συνδυασμό με τη σωστή επιλογή ελαστικών, τους χάρισαν τη νίκη, η οποία έκανε υπερήφανους τους Έλληνες φίλους του αθλήματος. Με το αποτέλεσμα αυτό, οι συμπατριώτες μας ανέβαιναν στην 3η θέση της βαθμολογίας του επάθλου και έμπαιναν δυναμικά στη διεκδίκηση του! “Αξίζαμε αυτή την νίκη πολύ νωρίτερα! Ήρθαμε στην Γερμανία ξέροντας ότι έχουμε μεγάλες πιθανότητες να κερδίσουμε εάν δεν κάναμε λάθος και το πραγματοποιήσαμε”.
Οι δύο αγώνες που απέμειναν για να ολοκληρωθεί ο θεσμός δε στέφθηκαν από επιτυχία αφού μια έξοδος στη Φινλανδία και μηχανικά προβλήματα του Fiesta στη Βρετανία δεν άφησαν περιθώρια για καλό αποτέλεσμα.
Μπορεί ο 30χρονος τότε οδηγός να μην κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο στο Trophy, ωστόσο τόλμησε και έκανε το βήμα παραπάνω, ακολουθώντας ένα θεσμό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος. “Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Είμαι ευτυχισμένος που έζησα την εμπειρία της συμμετοχής σε 6 αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι μέσα σε μία χρονιά και το απίστευτο συναίσθημα της πρώτης ελληνικής νίκης σε αγώνα το Παγκοσμίου Πρωταθλήματος εκτός Ελλάδος. Ταυτόχρονα όμως είμαι στεναχωρημένος γιατί πιστεύω πως αξίζαμε και κάτι παραπάνω”. Με περισσότερη τύχη, σίγουρα θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και η έλλειψη εμπειρίας του σε αγώνες του WRC.
Serderidis WRC Trophy 2017
Μετά από επιλεκτικές εμφανίσεις του Ιορδάνη Σερδερίδη στην κατηγορία WRC2 από το 2014 έως το 2016, ήρθε η ώρα το 2017 να διεκδικήσει έναν θεσμό που απευθυνόταν σε ιδιώτες με παλαιότερης γενιάς WRC αυτοκίνητα. Με σωστή στρατηγική και μυαλωμένη οδήγηση, με συνοδηγούς τους Fred Miclotte και Lara Vanneste κατάφερε να τερματίσει με τη Citroen DS3 WRC σε όλους τους αγώνες που συμμετείχε, σημειώνοντας σε τρεις εξ αυτούς, τα Ράλλυ Μόντε Κάρλο, Ράλλυ Μεγάλης Βρετανίας και Ράλλυ Αυστραλίας το απόλυτο των βαθμών! Η δικαίωση ήρθε στο τέλος της χρονιάς αφού με τα αποτελέσματα αυτά κατάφερε να χριστεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο WRC Trophy!
«Δεν έχω συνειδητοποιήσει τι έχουμε πετύχει. Όταν συνάντησα κατά τύχη πριν 5 χρόνια τον Παγκόσμιο πρωταθλητή Sebastien Loeb, μου μπήκε το μικρόβιο για να αγωνιστώ και εγώ στα ράλλυ. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα οδηγήσει κάποιο σπορ αυτοκίνητο και φυσικά δεν πίστευα ποτέ ότι θα μπορούσα να κατακτήσω κάποιον τίτλο στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Είμαι ευτυχισμένος που ύστερα από μια δύσκολη χρονιά, καταφέραμε να πανηγυρίσουμε τον τίτλο. Είμαι πολύ χαρούμενος που εκπροσώπησα επάξια την Ελλάδα και έδωσα χαρά στους συμπατριώτες μου! Ζω ένα όνειρο!»
Τσουλόφτας- Χρυσοστόμου ERC1 Junior 2019
Μπορεί να είναι Κύπριοι, όμως εμείς τους θεωρούμε δικά μας παιδιά μετά τις πολλές συμμετοχές τους σε ελληνικούς αγώνες και Ακρόπολις και την κατάκτηση του ελληνικού τίτλου πέρυσι! Ο πρωταθλητής Ελλάδος του 2021 Αλέξανδρος Τσουλόφτας δοκίμασε κι αυτός την τύχη του σε έναν διεθνή θεσμό συμμετέχοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ το 2019 στην κατηγορία ERC1 Junior.
O 27χρονος τότε Κύπριος με συνοδηγό το συμπατριώτη του Αντώνη Χρυσοστόμου ξεκίνησαν ιδανικά τις υποχρεώσεις τους τερματίζοντας στις Αζόρες 7οι γενικής και δεύτεροι στην κατηγορία τους, πίσω από τον μετέπειτα πρωταθλητή Ευρώπης Chris Ingram! Το νεαρό πλήρωμα επιβίωσε σε δύσκολες συνθήκες, σε ειδικές διαδρομές στις οποίες μειονεκτούσε έναντι των βασικών του αντιπάλων, οι οποίοι είχαν εμπειρία από τον αγώνα. Οι Τσουλόφτας- Χρυσοστόμου έχασαν αρκετό χρόνο την πρώτη ημέρα, έχοντας να αντιμετωπίσουν την κακή σειρά εκκίνησης τους, σημείωσαν πολύ καλές επιδόσεις την δεύτερη, δείχνοντας μέρος των δυνατοτήτων τους και οδήγησαν με μυαλό την τρίτη καταφέρνοντας ένα πολύ καλό αποτέλεσμα!
Τέταρτοι μεταξύ των Juniors και 14οι γενικής έφτασαν στον τερματισμό του Rally Islas Canarias οι Αλέξανδρος Τσουλόφτας- Αντώνης Χρυσοστόμου στην πρώτη εμφάνιση της καριέρας τους σε ασφάλτινο αγώνα! Οι νεαροί Κύπριοι προσπάθησαν πολύ σε πρωτόγνωρες για αυτούς συνθήκες, σημειώνοντας αξιοπρεπείς χρόνους και βελτιώνοντας σημαντικά τις επιδόσεις τους ειδική προς ειδική! Οι Τσουλόφτας- Χρυσοστόμου έχασαν αρκετό χρόνο από κλαταρισμένο ελαστικό τη δεύτερη ημέρα του ράλλυ, κάτι που ευτυχώς δεν τους στέρησε θέσεις στην κατάταξη και βαθμούς για το πρωτάθλημα νέων! O Αλέξανδρος δήλωσε στον τερματισμό ευχαριστημένος με την απόδοση του, με τη συνεχή βελτίωση των επιδόσεων του και με τις εμπειρίες που αποκόμισε από έναν τόσο απαιτητικό αγώνα.
Ακόμα μια αξιοπρεπή παρουσία πρόσθεσαν στο ενεργητικό τους οι Τσουλόφτας- Χρυσοστόμου τερματίζοντας στην 11η θέση της γενικής κατάταξης στο Rally Liepaja της Λετονίας. Το πρώτο σκέλος ήταν ιδανικό για τους νεαρούς Κύπριους αφού κατάφεραν, χάρη και στην επιτυχημένη τους τακτική στην κατατακτήρια ειδική, να σημειώσουν πολύ ανταγωνιστικούς χρόνους, να ολοκληρώσουν στην 7η θέση και να πάρουν βαθμό για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το δεύτερο σκέλος δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελαν, αφού η σειρά εκκίνησης τους «καταδίκασε» να καθαρίζουν το δρόμο για τους επόμενους και να χάσουν αρκετές θέσεις. Όπως και να έχει, το πρόσημο για την παρουσία τους σε έναν ιδιαίτερο αγώνα όπως αυτός της Λετονίας, με τόσο ισχυρό ανταγωνισμό, είναι θετικό, με αποκόμιση σημαντικών εμπειριών από τη συμμετοχή τους σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Δυστυχώς η προσπάθεια στο πρωτάθλημα δεν ολοκληρώθηκε, αφού διάφορα προβλήματα δεν επέτρεψαν τη συμμετοχή του Κυπριακού πληρώματος στους επόμενους αγώνες.
Ρουστέμης- Μπακλώρης JWRC 2021
Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και για τον νεαρό Παναγιώτη Ρουστέμη που με συνοδηγό τον Χρήστο Μπακλώρη θα κάνουν το άλμα στο Junior World Rally Championship για το 2022! Ο 23χρονος Πρωταθλητής Ελλάδας στην κατηγορία Ν το 2020 και 5ος στην κατηγορία WRC3 στο περσινό Ράλλυ Ακρόπολις ανοίγει τα φτερά του για να λάβει μέρος στο σημαντικότερο θεσμό για νέους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Το πρόγραμμα του ελληνικού πληρώματος περιλαμβάνει τους 5 αγώνες του JWRCστη Σουηδία, την Κροατία, την Πορτογαλία, την Εσθονία και βέβαια το δικό μας Ράλλυ Ακρόπολις στο οποίο οι βαθμοί που θα αποδωθούν θα είναι διπλοί!
Απέναντι τους θα βρούν ισχυρότατο ανταγωνισμό που περιλαμβάνει τον περσινό πρωταθλητή των JuniorsSami Pajari, τον περσινό πρωταθλητή ERC Junior Jean– Baptiste Franceschi, τον 2 φορές πρωταθλητή Φινλανδίας στην κατηγορία SM3 Lauri Joona, τον δεύτερο πέρυσι στο JWRC Jon Armstrong, τον Πρωταθλητή Εσθονίας στους Juniors Robert Virves, τον Βρετανό Πρωταθλητή Juniors William Creighton και τον Πρωταθλητή Αφρικής στους Juniors McRae Kimathi. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, μόνο εύκολο δεν θα είναι το έργο του Ελληνικού πληρώματος το οποίο είναι το πιο άπειρο από τα 8, με μερικούς από τους ανταγωνιστές του να έχουν ήδη τριψήφιο αριθμό συμμετοχών σε αγώνες ράλλυ!
Η αισιοδοξία παρόλα αυτά και οι υψηλοί στόχοι δεν πρέπει να λείπουν, με ένα αποτέλεσμα στην πρώτη 5αδα σε έναν ιδιαίτερο αγώνα όπως το Ράλλυ Σουηδίας να φαντάζει εξαιρετικό.
Καλή επιτυχία στο Ελληνικό πλήρωμα!
Πηγές: 4Τροχοί, www.rally.gr, DRIVE, Auto Express, 5 χρόνια Jigger